De Indiase denker Prabhat Rainjan Sarkar (mei 1921 - 21 oktober 1990) kwam in 1982 naar voren met een opvatting over de menselijke natuur en de manier waarop individuen en de samenleving zich zo volledig mogelijk kunnen ontplooien. Gedurende het jaar 1982 gaf Sarkar een serie voordrachten over deze theorie die hij neohumanisme noemde en die is gebaseerd op ecologie, spiritualiteit en geestelijke groei. De voordrachten werden gebundeld in een boek met de titel "The Liberation of Intellect. Neo-Humanism" (De Bevrijding van het Intellect. Neohumanisme), dat later in omvang groeide naarmate de auteur er meer aan toevoegde.
De basis van het neohumanisme zoals door Sarkar uiteengezet, is universele liefde. Het is een holistische filosofie die handelt over het doel van het leven, de functies van de samenleving, manieren om van dogma's en geestelijke beperkingen af te komen en nog vele andere aspecten van het menselijke leven. In het neohumanisme breidde Sarkar de geest van het humanisme uit tot de liefde voor dieren, planten en de levenloze natuur. Met zijn karakteristieke optimisme drukt Sarkar in het neohumanisme zijn grote vertrouwen uit in de toekomst voor de mensheid.
Het neohumanisme van Prabhat Rainjan Sarkar is met name bekend geworden door de toepassing van deze filosofie in de beweging Ananda Marga. Prabhat Rainjan Sarkar treedt in deze NRB-gemeenschap op onder de naam van goeroe Shrii Shrii Anandamurti.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search